افتخاری، اصغر (1384)، مهندسی استراتژی تقریب، زمینه‌سازی برای تأسیس اتحادیه کشورهای اسلامی، مجموعه مقالات استراتژی تقریب مذاهب، تهران: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی.
جهان‌بین، اسماعیل و حیدری، محمدجلال (1393)، سازمان همکاری اسلامی، بررسی ناکامی‌ها با تأکید بر عوامل واگرایی، فصلنامه علمی ـ پژوهشی مطالعات تاریخی جهان اسلام، س2، ش3.
چمنکار، محمدجعفر (1389)، آرایش نظامی امریکا در منطقه خلیج فارس، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، س17، ش 4.
حافظ‌نیا، محمدرضا (1379)، مبانی مطالعات سیاسی اجتماعی، ج دوم، قم: سازمان حوزه‌ها و مدارس علمیه خارج از کشور.
حافظ‌نیا، محمدرضا و زرقاوی، سیدهادی (1391)، چالشهای ژئوپلیتیکی همگرایی در جهان اسلام، پژوهشهای جغرافیایی انسانی، ش80.
حافظ‌نیا،محمدرضا و کاویانی، مراد (1383)، افق‌های جدید در جغرافیای سیاسی، تهران: سمت.
درایسل، الاسدایر و دیگران (1370)، جغرافیای سیاسی خاورمیانه و شمال آفریقا، ترجمه دره میر حیدر مهاجرانی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1392)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: سمت.
دهنوی، سارا (1391)، نقش و جایگاه ایران و عربستان سعودی در سازمان کنفرانس اسلامی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکز، رشته مطالعات منطقهای.
رمضانی، رحمت و محرابی، علیرضا (1389)، ژئوپلیتیک دریای خزر و واگرایی کشورهای ساحلی، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز.
السید سلیم، محمد و دیگران (1376)، سازمان کنفرانس اسلامی در جهان متغیر، ترجمه حسن رضایی، تهران: چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
سیف‌زاده، سید حسین (1384)، نظریه‌ها و تئوریهای مختلف در روابط بین‌الملل فردی جهانی‌شده: مناسبت و کارآمدی، ج اول، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی.
شوشتری، سید محمدجواد (1393)، کاستی‌ها و بایسته‌های فرهنگی جهان اسلام، سازمان کنفرانس اسلامی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
صالحی، سید حمزه (1395)، واگرایی ایران و عربستان، ماهنامه پژوهش ملل، ش 14.
ظریف، محمد جواد (1376)، ضرورت اصلاحات در سازمان کنفرانس اسلامی، مجله سیاست خارجی، ویژه کنفرانس اسلامی، سال یازدهم.
فوزی تویسرکانی، یحیی (1377)، سازمان کنفرانس اسلامی ساختار، عملکرد و روابط آنها با ایران، تهران: مرکز اسناد و انقلاب اسلامی.
قاسمی، حاکم (1370)، موانع رشد همگرایی در خاورمیانه، پایان‌نامه، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
قاسمی، علی (1381)، بررسی موانع و راهکارهای تقویت جایگاه سازمان کنفرانس اسلامی در نظام بین‌الملل کنونی، پایان‌نامه، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه.
قاسمی، فرهاد (1384)، اصول روابط بین‌الملل. تهران: میزان.
قاسمی، فرهاد (1390)، نظریه‌های بین‌الملل و مطالعات منطقهای، تهران: نشر میزان.
متقی، ابراهیم (1378)، تأثیر نظام‌های تابع بین‌المللی بر سیاست خارجی و الگوی مداخله‌گری قدرتهای بزرگ، فصلنامه راهبرد، ش17.
مجتهدزاده، پیروز (1378)، دخالت اتحادیه اروپا به سود توسعه‌طلبی ابوظبی در مورد جزایر تنب و ابوموسی: اهانتی به یکپارچه سرزمینی ایران، اطلاعات سیاسی اقتصادی، ش 199-200.
مصفا، نسرین و امین‌منصور، جواد (1392)، نقش جمهوری اسلامی ایران در نهادهای منطقهای و بین‌المللی، فصلنامه سازمان‌های بین‌المللی، سال اول، شماره اول.
ممدوحی، فرزاد (1373)، سازمان کنفرانس اسلامی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
موسی‌زاده، رضا (1389)، سازمان‌های بین‌المللی، تهران: نشر میزان.
نظرآهاری، رضا (1376)، سازمان کنفرانس اسلامی و زمینه‌های مثبت و منفی، مجله سیاست خارجی، ویژه کنفرانس اسلامی، س11.
نواختی‌مقدم، امین و انوریان اصل، حامد (1390)، چالشهای همگرایی در میان کشورهای اسلامی مطالعه موردی سازمان کنفرانس اسلامی، نشریه دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، س 14، ش35-34.
سایت‌های خبری
روزنامه ایران، 19 آذر 1376، واحد مرکزی خبر، 19 دی 1376.
سایت اندیشکده راهبردی، 1386-1392.
همشهری آنلاین، مجامع جهانی، آشنایی با سازمان کنفرانس اسلامی، اسفند 1386.
Lewis, Bernard (1998), The Multiple Identities of the Middle East, London: Weidenfeld & Nicolson.
www.eia.doe.gov
http://www.gcc-sg.org/eng/indexf19c.html? action=Sec-Show&ID=299, 2002
(info@almoqawama.org). hyperlink: "http://www.gcc-sg.org/"Http://Www.gcc-sg.org
)